Maand: augustus 2019

Na één toezegging en twee weigeringen zijn de stukken eindelijk binnen.
Een derde medewerker belde mij op om te praten over een eerdere ziekmelding direct na het einde van mijn contract (een bedrijf waar ik 6 maanden en één dag met veel plezier heb gewerkt) Ook al moet ik direct bekennen dat mijn handicap zorgde voor de nodige problemen met de directie. Goed zijn in je werk betekend nu eenmaal niet dat je past binnen een organisatie. Hier kom ik zo nog even op terug. Maar deze dame was in elk geval wel bereid om mij de stukken, die zelfs op verzoek van mijn advocaat werden onthouden toe te sturen. het gaat dan om het rapport van de verzekeringsarts. Kort daarna kreeg ik ook nog het bericht dat ik per 28 mei 2019 ziek ben en dat de WW op 7 augustus over zou gaan in de ziektewet. (even rust in de tent).

Zoals al eerder vermeld heeft de rechter (Centrale raad van Beroep) een externe partij verzocht om een onderzoek te doen naar mijn ziekte / handicap. Uiteraard heeft het UWV en ik hierin moeten toestemmen.

Uit dit externe onderzoek is naar voren gekomen dat ik, zoals verwacht wel degelijk een handicap heb die er niet om liegt. Diverse re-integraties zijn afgeblazen en al die jaren was er geen sollicitatieplicht. We hebben het dan over verschillende werkbedrijven van de gemeente Apeldoorn, Lelystad en het UWV in Apeldoorn en Almere zelf. nu ook een verzekeringsarts uit Almere mijn ziekmelding goedkeurt en er bij vermeld dat er in elk geval het eerste jaar geen verbetering is te verwachten, dan zou je toch denken dat het UWV wel zou moeten toegeven dat ze er al die tijd naast hebben gezeten. Maar nee hoor, Het UWV zegt letterlijk: “Op grond van dit rapport blijven wij van mening dat het bestreden besluit juist is”.

Hieraan toevoegend dat ik al die jaren zonder problemen heb kunnen werken.
Aan mij de taak om aan te tonen dat deze stelling niet juist is.
We hebben het dan over een periode van ruim 40 jaar (vanaf 1977).
Welke Nederlander heeft er nog stukken uit deze periode? Dan moet je toch wel minimaal een klein beetje een handicap hebben. helaas, (gelukkig) heb ik die handicap. Een kort dossier van 1989 tot 1992 van een paar honderd pagina’s had ik nog in een hoekje liggen. zelfs al een paar keer meegenomen naar een rechtszitting om aan te tonen dat er wel degelijk problemen waren op het werk. En al die jaren heeft er niemand naar willen kijken. twee dagen ben ik bezig geweest om de belangrijkste stukken uit te sorteren, hetgeen resulteerde in twee PDF files waarvan de grootste iets van 65 Mb groot is. Deze stukken, aangevuld met een brief van mijzelf gaan binnenkort opnieuw de gerechtelijke molen in.
En tot die tijd zal ik moeten blijven proberen de eindjes aan elkaar te knopen. Een burger met een boven modaal inkomen, door het UWV vanaf 2012 gebracht tot een burger die al 7 jaar van een minimum moet rondkomen. Zoals in mijn eerste bericht is aangegeven;
“Ben je nog niet ziek, dan wordt je het vanzelf”.

Met dank aan het UWV.
Wordt vervolgd