Uitslag onderzoek

De afgelopen periode heeft een onderzoek plaatsgevonden in opdracht van de Raad van Beroep.

De naam van het onderzoeksteam laat ik even buiten beschouwing. Het onafhankelijke team bestond uit een Psychiater en een Psycholoog.
Een onderzoek dat verdeeld is over twee dagen en beide keren gemiddeld een halve dag heeft geduurd. De eindconclusie is dat er over mijn handicap geen enkele twijfel bestaat. Of ik er echt blij mee ben dat laat ik maar even in het midden, maar ik weet na bijna 58 jaar wel eindelijk waar ik aan toe ben. ASS (Autistisch Spectrum Syndroom) niveau 2 (vereist substantiële ondersteuning). Uiteraard is er nog veel meer omschreven in de rapporten, maar het gaat in deze zaak met name om de feiten die hier zijn weergegeven.
Ja, en dan? Laat ik niet te ver op de zaken vooruit lopen. De ambtelijke molens lopen traag en zijn nauwelijks te doorgronden. Maar de feiten liggen er wel. Buiten ASS zijn er nog een aantal lichamelijke beperkingen, gelukkig de meeste maar van tijdelijke aard. Helaas is het menselijk lichaam gevoelig voor situaties waarin het zich bevind. En laten we eerlijk zijn, het eindeloos pesten en treiteren van het UWV werkt daar zeker niet aan mee. Een puist snij je weg, en tegen een verkoudheid neem je na een paar dagen een placebo ( duur product die u laat denken dat hij heeft geholpen), maar in werkelijkheid heeft uw lichaam het probleem zelf inmiddels opgelost).

Spierproblemen liggen hier grotendeels ten grondslag aan het fysieke aspect. En spieren kunnen gelukkig goed worden behandeld door een Fysiotherapeut. Er zijn echter wel een paar verwachtingen waar het lichaam aan moet voldoen. Spanningen en stress zijn zaken die elke reparatie van de spieren binnen 24 uur terug brengt naar de situatie van voor de behandeling. en uiteraard geeft dat op zich ook weer spanningen en stress.
het belangrijkste wat je kunt doen is tot rust komen. Diverse instanties, waaronder zelfs het UWV steunen deze mening. Geen sollicitatieplicht en probeer voorzichtig wat afleiding te vinden in bijv. zwemmen. Vissen is ook een goede optie, laat het helaas wel zo zijn dat iemand anders de hengel moet over nemen als er een visje aan zit.

Even iets heel anders, zo eigenwijs als ik ben, heb ik mij verzet tegen mijn eigen adviezen. Op 6 november 2018 ben ik begonnen bij een nieuwe werkgever als hoofd ITer. Iin het organogram een plaatsje net onder de directie. Het klinkt leuk als je kan zeggen dat je een hoofdfunctie bekleed, maar schijn bedriegt. Kent u de uitdrukking “in het land der blinden is één oog koning”. Binnen deze organisatie was ik binnen Nederland de enige ITer. dus automatisch een niet verdiende titel “hoofd” , maar dan wel op dat moment een functie zonder enige ervaring. Een baan die mij in de schoot werd geworpen en waar ik uiteindelijk toch maar ja op heb gezegd. Een contract van een half jaar en één dag en een proeftijd van 1 maand (dit is een wettelijke minimum regeling om een proeftijd van één maand in te lassen). Uiteraard had ik veel last van mijn spieren, maar de vrijheid die mij werd geboden had in mijn situatie een enorme hoeveelheid voordelen in het kader van mijn ASS. Ik was zelf verantwoordelijk voor alles wat ik deed. ik moest zelf op ontdekkingsreis en kon bijna alles invullen zoals mijn wensen waren. Uiteraard zat hier een enorme verantwoording aan vast. Maar in het half jaar dat ik dit heb gedaan hebben zes ondernemingen zonder onderbreking kunnen doordraaien. En dit voor iemand zonder ervaring. Deze belevenis heb ik dan ook meer gezien als een goed betaald opleidingstraject (zelfstudie).
Helaas heb ik ook moeten constateren dat het vertrouwen in het personeel, binnen deze organisatie (zelfs in mij met al mijn verantwoording) niet erg groot was. Dit was overigens wel één van mijn belangrijkste eisen om deze functie te aanvaarden. alle beveiligingen en toegangsverleningen vielen immers onder mijn verantwoording (de uitvoering). Door een stukje afleiding werd de spierpijn wat dragelijker, zelfs met de spanningen die het UWV nog teweeg bracht. Helaas bleek dit van korte duur. Het UWV heeft in 2012 een foutje gemaakt. Dit foutje koste mij een half jaar inkomen en ik bleef vast zitten aan een schuld van € 19.000. Het grootste deel was terug betaald op iets meer dan een bruto maandsalaris na. Het UWV kwam met een loonbeslag. Hard werken en een inkomen van minder dan € 1000 per maand was de eerste twee maanden het gevolg. Ja, en als je weet dat ik in de geldautomaten werkzaam was werd ik spontaan een chantabele medewerker. helaas kan ik u hier op basis van veiligheidsaspecten niet meer over vertellen, maar u zult begrijpen dat een dergelijke werkgever hier nou niet direct om zal lopen juichen. Uiteraard mag dit geen reden zijn voor ontslag, en een werkgever zal dit dan ook nooit toegeven. Maar ja, na een half jaar en één dag loopt het contract van rechtswege af. En dan is het simpel, het contract wordt niet verlengt. Op mijn laatste werkdag werd ik door de directie naar huis gebracht nadat ik te horen heb gekregen dat het contract niet werd verlengt. wederom dank ik het UWV voor hun voortreffelijke actie. UWV zorgt er voor dat mensen niet kunnen of mogen werken. Terug van € 3.200,00 bruto per maand als beginners salaris naar de WW, ziektewet en wie weet misschien weer bijstand.

Zijn er nog werkgevers die iemand met drie rechter handen en een handicap een vertrouwensfunctie willen bieden? Mijn eis is slechts wederzijds vertrouwen en respect. Oh ja, en natuurlijk een passende vergoeding. Ook al vind ik dat niet het belangrijkst.

Wordt vervolgd